Elfie Tromp (1985) is schrijver, theatermaker en performer. Ze is stadsdichter van Rotterdam en theatermaker in huis bij theater Walhalla. Onlangs verscheen Pieta haar derde roman, een mozaïekvertelling rondom een omstreden monument. Een prachtig, meerstemmig boek. Dit boek helpt je je te verhouden tegen de meest radicale stemmen - Trouw
CPNB kroonde haar zomerdichter van 2020. In oktober 2021 verscheen haar nieuwe roman Pieta, een meeslepende mozaiekvertelling over een stad onder druk. In een land dat het onze zou kunnen zijn, staat een beeld van een omstreden generaal. Er zijn mensen die dat beeld weg willen hebben. Er zijn ook mensen die het koste wat kost willen laten staan. Een mysterieuze jongen klimt het beeld in. En dan komt de situatie op scherp te staan.
Underdog , haar tweede roman, werd genomineerd voor de BNG Literatuurprijs en Diorapthe en werd uitgegeven als Grote Lijster. Ze schrijft columns voor oa Nieuws BV en Vroege Vogels.
Daarnaast maakt ze muziektheater. Momenteel speelt ze de feministische punkcabaretshow Op de Barricade van het Hart.
Elfie is een multi-inzetbare, sprankelende schrijver en verteller die zowel voor kleine groepen als in grote zalen tot haar recht komt. Haar werk is geëngageerd, uitgesproken, prikkelend en humorvol. Ze bevraagt altijd de status quo en wil haar lezers wakker kussen of schudden.
door Marc Deurloo
Biografie
Elfie Tromp studeerde psychologie en toneelschrijven. Sindsdien is zij schrijver, performer en theatermaker.
In 2023 werd zij gekroond tot stadsdichter van Rotterdam.
In 2022 kwam haar derde roman Pieta uit.
In 2018 kwam haar poeziedebuut Victorieverdriet uit en was zij iedere week presentator voor het radioprogramma VPRO Nooit Meer slapen op radio een.
Haar tweede roman Underdog werd gepubliceerd in 2016 en genomineerd voor de BNG Literatuurprijs en de Dioraphte literatuurprijs.
In datzelfde jaar schreef zij het Rotterdams Boekenweek-geschenk Dat wat je niet mag nemen en het jeugdboekenweekgeschenk Zwarte flamingo . Haar columns voor Nieuws BV zijn hier terug te zien.
Van 2013 tot 2019 was Elfie columnist voor Metro. Haar columns kun je hier lezen.
Elfies debuutroman Goeroe verscheen ook in 2013 bij uitgeverij Lebowski/Top Notch en werd genomineerd voor Beste Rotterdamse Boek.
In datzelfde jaar won Elfie de VPRO Bagagedrager, een prijs voor jonge reisjournalisten. Daar schreef ze de longread Alfateef voor.
Ze is de oprichter van literair tijdschrift Strak.
Zij schreef/schrijft oa voor Vrij Nederland, Volkskrant, NRC Handelsblad, Metro, Vogue, Linda.
Bibliografie
`
-Pieta, roman, 2021
- NIET VANDAAG SATAN (maar wel vanavond), theatertekst, De Nieuwe Toneelbibliotheek, 2021
- Lockdown bloemlezing poëzie via Poetry International, 2020
- Denkend aan Donner bundel voor Boekhandel Donner, 2019
- Victorieverdriet gedichtenbundel, 2018
- Is het kunst of mag het weg? columns over kunst, 2018
- Zwarte flamingo jeugdboekenweekgeschenk, 2017
- Onze dieren , essaybundel, Uitgeverij De Geus, 2017
- Dat wat je niet mag nemen Rotterdams boekenweekgeschenk, 2017
- Zwarte flamingo boekenweekgeschenk voor jongeren, 2017
Elfie Tromp schrijft, speelt en zingt. Meer informatie over haar theaterwerk, vind je hier.
Van 2023 tot en met 2024 is Elfie Tromp stadsdichter van Rotterdam.
Elfie Tromp wil zich richten op de toekomst van Rotterdam. Voorgangers hebben het verleden geëerd en bekritiseerd, het huidige leven beschreven en nu wil ik kijken naar de toekomst van de stad. Wat zijn onze uitdagingen, waar groeien we naartoe?
Met haar werk wil Elfie mensen activeren en hen bewust maken van het handelend potentieel dat zij hebben. Je hoeft niet te accepteren hoe het is. Durf te dromen en uit te spreken hoe het zou kunnen zijn en vervolgens op die manier te leven.
Zelf is ze een van de letterlijke dragers van de toekomst. Tijdens haar stadsdichterschap verwacht Elfie een kind.
Door mijn feministisch bewustzijn vind ik het belangrijk om het beeld van Rotterdam inclusiever te maken. Niet alleen het romantische beeld van arbeiders en niet lullen maar poetsen, maar ook: de verborgen geschiedenissen van vrouwen en de onopgetekenende verhalen van degenen die de zorgtaken op zich namen om de stad verder te brengen.
Lees hier haar stadsgedichten:
geschreven naar aanleiding van de tragedie op 28 september
geschreven voor de plaatsing van het nieuwe beeld bij Rotterdam Centraal, Moments Contained
Elfie Tromp giet haar woede in krachtige liedjes, sterke verhalen, zachte tonen en soms gewoon ronduit furieuze monologen – zolang je je woede niet alsmaar hoeft te onderdrukken, kan het vele vormen aannemen. Kan het misschien zelfs gelukkig maken, wie weet.
-theaterkrant.nl
Kan ik eigenlijk wel gelukkig zijn als ik zo woedend ben? vraagt Elfie Tromp zich af. In een wereld waar het onrecht nog steeds zo schrijnend is, zoekt Tromp naar manieren om een betere wereld te scheppen, samen met haar publiek. Daardoorheen is een persoonlijker, intiemer verhaal gevlochten van een jonge vrouw die vecht tegen een onrechtvaardige wereld en tegelijkertijd haar persoonlijke geluk moet verdedigen.
Tromp werd bekend als geëngageerde en uitgesproken schrijver en theatermaker wiens genre zich het best laat omschrijven als feministisch punkcabaret; ontregelend, fel en onverwacht humoristisch.
Ruggengraat van de show vormen de protestsongs die ze met verschillende artiesten schreef, zoals Sven Ratzke en Abel van Gijlswijk (Hang Youth). Op de Barricade van het Hart is Elfie Tromps derde theatervoorstelling.
Burlesk horrorvariete - NRC Zinderende muziek, mooie liedjes, slimme overgangen en observaties - Volkskrant ONGEREMDE EN VURIGE PERFORMANCE TOONT WIE DE ECHTE MONSTERS ZIJN. - Theaterkrant
In 2020 speelt Elfie NIET VANDAAG SATAN (maar wel vanavond), een ode aan onze meest duistere drijfveer: angst. Dit is een show voor horrorliefhebbers en angsthazen!
Een show over angst: actueler kan haast niet!
Recessie, klimaatcrisis en vluchtelingtsunami’s zijn de dagelijkse realiteit geworden. We leven in angstige tijden. Elfie neemt je als duistere gastvrouw diep de onverwerkte trauma's en het onbewuste in. Ze doet dat swingend en humorvol, omringd door haar monsterband. Welkom bij de show die uitdaagt, meevoert, prikkelt, onthult en uiteindelijk verzoend. Met elkaar. Met onszelf. En alles waar je bang voor bent.
Deze eerste kennismaking met Elfie Tromp als theatermaker is beslist intrigerend. - Volkskrant
Korte literaire verhalen [...] worden afgewisseld met verrassende, Spinvis-achtige liedjes die prachtig worden begeleid. – Volkskrant
De zelfverzekerde Tromp maakt van Monster Love Town zowel een duistere, als nieuwsgierigmakende, spannende en bruisende plek. - Theaterkrant
Je voelt de noodzaak […] Elfie zoekt naar nieuwe manieren om de aandacht vast te houden […] De voorstelling is meer een poëtisch verhaal, het raakte me. - Janne Schra
Bekijk hier een voorproefje bij Dit is M!
EERDER THEATERWERK
-MONSTER LOVE TOWN, muzikale soloshow, 2018
-OM MEER TE ZIJN, performance ism Bas Kosters, 2016
-HART VAN ROTTERDAM, tekst voor John Buijsman, 2015
-TRIPPERS, tekst voor Firma MES, 2014
-BLOEDMOND, performance ism Elle Bandita, 2012
Eerder speelde zij met producties o.a. op De Parade, Fringe, Oerol, Lowlands, Museumnacht, Now&Wow, De Karavaan.
De geschiedenis van de mens is de geschiedenis van emotie
Een wervelende mozaïekvertelling over een stad onder druk, is nu uit.
Nu bestelbaar via oa uitgeverij De Geus.
Quotes over Pietà
Elfie Tromp is een schrijfster om te volgen, voorbij de betamelijkheid, ver voorbij de klassieke verteltrant. Haar proza knettert, choqueert, verwart en verkent nieuwe terreinen… Ze ontregelt en toch klopt alles. Maar bovenal: het is grappig, visionair en stemt tot nadenken.
-Adriaan van Dis
Een roman over botsende wereldbeelden die getuigt van durf en ambitie: veelkantig als een ideeënroman, spannend als een Netflixserie!
-Hanna Bervoets
Zeldzaam: een geëngageerde roman die je in één ruk wilt uitlezen.
-Bregje Hofstede
Een wervelend verhaal, waarin alle pijnpunten van deze verwarrende tijd invoelbaar wordt gemaakt. Een knappe ode aan de onbeholpenheid, maar ook een verhaal met een prettige kwaadheid op de sukkels die wij zijn. Dat werkt goed, het houdt het scherp. -Marjolijn van Heemstra ‘In zinderend proza toont Tromp, vervreemdend en oergeestig als altijd, haar fantasierijke blik op onze gespannen tijdgeest, ver voorbij de verhitte sensatiedebatjes.’
-Johan Fretz
Elfie Tromp zet een micro-universum neer waarin het grote gelijk vecht tegen het grote onrecht. Tromp doorziet spelletjes en maakt er een literair spel van, op haar eigenzinnige onnavolgbare wijze. Een roman over onze tijd waarin alles tot business is geworden.
-Abdelkader Benali
Met een stijl zo fijn als een suikerschep legt Tromp de loopgraven bloot van het morele failliet. Haar durf en denkkracht hebben me overweldigd.
-Ellen Deckwitz
Recensies over Pietà
Noord-Hollands Dagblad:
Victorieverdriet. Voor iedereen met gevoel in zijn donder.
Recensies
Op thepostonline: Ja, ik durf in dit heetgebakerde #MeToo-tijdperk zelfs toe te geven dat ik tijdens de consumptie van deze bundel een beetje verliefd werd op die licht schizofrene, sterke én zwakke Elfie. lees de hele recensie hier.
Door Sandraleest: Je merkt tijdens het lezen dat de auteur zich letterlijk blootgeeft, ze schuwt geen enkele emotie en het is bizar om te realiseren dat dit nog maar haar poëziedebuut is. lees de hele recensie hier.
Afetishforpoetry:
In het titelgedicht vraagt Tromp haarzelf dan af of al de pijn, het verdriet en de (verkeerde) keuzes nodig waren: was dit nou alle ophef waard?/ een paar stenen, modder en gras/ had me bijna mijn leven gekost. Het zijn vragen die de dichter aan haarzelf stelt en ook alleen zelf kan beantwoorden, maar als die ophef zulke dichtbundels bij haar teweegbrengen, dan is die ophef het zeker waard. lees de hele recensie hier.
In Trouw een openhartig interview over Victorieverdriet:
Dat is een universeel verhaal, dat hebben we allemaal meegemaakt. Mensen die zeggen ik niet , die vertrouw ik niet. Als je geen liefdesverdriet hebt gehad, dan heb je niet echt geleefd. Lees verder hier.
UNDERDOG GENOMINEERD VOOR DIORAPHTE LITERATUURPRIJS 2016 EN BNG LITERATUURPRIJS 2015
Recensie Volkskrant
Haar schrijven is een vrolijk rondpoeren in viezigheid en imperfecties, dikwijls met hilariteit tot gevolg. Toch laat ze ook iets anders zien, iets dat brozer is en minder luidruchtig aanwezig. meer lezen?
Recensie NRC Handelsblad
Geniepig scherpe formuleringen, tragikomische zinnetjes die je bij niemand anders aantreft. Het is sneuheid troef, zowel de kennel als de gamewereld. Maar Tromp neemt haar personages steeds serieuzer, door hen juist niet in het onheil te storten.
Haar zinnen zijn beeldend, haar observaties trefzeker en haar verhaal is een mix van komisch en melancholiek. Elfie Tromp (1985) bewijst met haar tweede roman ’Underdog’ dat zij geen eendagsvlieg is. Tromp zet dit verhaal over een broer en een zus die allebei niet door het leven verwend zijn op sprankelende wijze volledig naar haar hand.
Adelien heeft samen met haar moeder een kennel waar zij Afghaanse windhonden fokken.Om deze een grotere faam te bezorgen, besluiten moeder en dochter hun topteef Gilly te laten dekken door een wereldkampioen, de Australische reu Legend. Hun geplande reis naar de outback komt echter op losse schroeven te staan als moeder tijdens een wat al te wild feestje haar heup breekt. Noodgedwongen en zeer tegen zijn zin moet Rein, de licht autistische broer van Adelien, nu meegaan. Hun al jaren op een laag pitje staande relatie krijgt het zwaar te verduren.
Tromp blinkt uit in kernachtige zinnetjes die veel over haar personages zeggen.
Over broer Rein die niet van gesprekken houdt: ’hij loopt de uitgesleten cirkels in zijn hoofd liever alleen’.
Haar beschrijving van het wereldje van hondenfokkers en -shows is nu eens hilarisch en dan weer verbijsterend.Maar tegelijkertijd weet Tromp zonder enig cynisme de worsteling van broer en zus met al die dingen in het leven die niet lopen zoals je zou willen tastbaar te maken.
Recensie Telegraaf
De griezelige fokker Bonilla heeft de sleutel tot het geluk, maar de personages in Underdog hebben geen groot talent voor succes. Een fraaie, grappige aanklacht tegen het maakbaarheidsdenken.
Goeroe. Debuutroman Elfie Tromp.
Het lijkt zo echt: ze ziet zichzelf op een podium staan en duizenden mensen luisteren naar haar. Maar hoe word je een goede goeroe?
Als kind heeft Elfie al visioenen waarin ze het grootste medium van Nederland is. Wanneer ze iemand van ms lijkt te hebben genezen, raakt haar carrière in een stroomversnelling: het interview dat ze op tv geeft krijgt duizenden hits op YouTube, Elfie wordt bedolven onder fanmail en al gauw is haar eigen theatershow als ‘allround’ medium een feit. Maar tijdens een van de optredens gaat het mis: ze krijgt geen contact. Als zelfs haar gave niet echt is, wat dan wel? De relatie met haar vriend Willem? De bijzondere band met haar tante? Haar geloof in zichzelf?
Met humor en scherpe observaties sleept Elfie Tromp je mee in een wereld van bedompte sporthallen, spirituele sterren en bovenal: de wereld van een meisje dat hopeloos op zoek is naar een zinvol leven.
Elfies debuutroman Goeroe verscheen in 2013 bij Uitgeverij Lebowski/Top Notch.
Goeroe werd genomineerd voor Beste Rotterdamse Boek.
Volgens scholieren.com is Goeroe een van de beste boeken van 2013.
Lees hier de eerste tien pagina's.
Radioprogramma De Avonden interviewde Elfie. Herluister hier het gesprek.
Citaten over Goeroe
Elfie Tromp maakt zich vrolijk over de mediums van binnenuit. De beste en geestigste inkijk in de wazige wereld van Jomanda tot nu toe. Na Goeroe zal het “healen” nooit meer hetzelfde zijn. - Herman Koch.
Dat wat we graag willen zijn, is dat wat we uiteindelijk nooit zullen worden. Een prachtig debuut over een zoektocht naar het onvindbare. Onszelf. Elfie Tromp is een bovennatuurtalent, haar zinnen zijn als vishaakjes. - aldus James Worthy.
Goeroe is een boek dat leest als een avond goed naar de klote gaan, maar dan zonder de kater. Omhoogklimmend kots, pijnlijke situaties, een geile Chinees en stinkende liefde incluis. - zegt Dennis Storm.
Met het lezen van GOEROE is Elfie een beetje mijn spirit guide geworden. Wierook aan en gáán! - vindt Elle Bandita.
Krachtig en verfrissend. Lees ik nou over het echte bestaan van Elfie Tromp, of is dit fictief? In iedere geval is Elfie mijn spirit guide geworden. - zegt Christina Curry.
Goeroe in de media
De VPRO-Gids schrijft: haar toon is vrij van cynisme, terwijl er toch genoeg te lachen valt.
Bevlogen manier van schrijven. Goed uitgewerkte personages.
Meer dan het eigenlijke verhaal - zegt de postonline.nl
Elfie Tromp heeft een aangename, ongecompliceerde en humoristische schrijfstijl - zegt boekenbijlage.nl
Elfie weet alles op haarscherpe, eerlijke, grappige en soms pijnlijke wijze te beschrijven. - aldus chicklit.nl
Goeroe is een debuut dat laat zien dat Tromp heel wat in haar mars heeft. Ze is een geboren verhalenverteller en voelt bovendien de huidige tijdsgeest goed aan. - volgens passsionateplatform.nl
Elfie Tromp weet met weinig woorden personages en situaties sterk en beeldend neer te zetten. Alle triestheid, alle smerigheid, alle blijheid, alle spiritualiteit, alles komt samen in een lekkere, snelle, Rotterdamse vertelstijl. Je ziet het zo voor je. Goeroe zou het ook goed doen als film. - schrijft Michelle van Dijk op dewittekamer.nl
Het turbulente leven van de shoppende, nachtclubdansende, drugsgebruikende jonge Elfie leest als een trance waar je moeilijk weer uit komt. De lezer wordt gevangen in het web van de new age, om er uiteindelijk – happend naar adem – aan te ontsnappen. Goeroe is een debuut dat een diepe indruk achterlaat en doet verlangen naar meer. Lees de hele recensie op cultuurbewust.nl
Bogue.nl deed een interview met Elfie over Goeroe:
Elfie Tromp tekst | presentatie | theater
Voor aanvragen in de rol van stadsdichter kunt u mailen naar : Stadsdichter010.
Woede en humor, dat zijn twee vuren die elkaar steeds aansteken in mij. Lange tijd dacht ik dat het eerste, de woede, een probleem was. Nu weet ik dat het de kern is van mijn werk (of zoals performancekunstenaar Christeene zegt: deze INFERNO in mij is het begin van mijn werk). De humor maakt de woede plezierig, ook voor mijzelf, en zorgt ervoor dat ik niet opbrand, maar doorgloei.
Het lied heet Zonder Pedofielen geen Popmuziek en het gaat precies over dat wat je vermoedt. 15 was ik, toen ik op een online chatroom mijn eerste grote liefde ontmoette. Een muzikant die me niet alleen mijn eerste gitaar gaf en mee het podium op nam, maar ook twee keer zo oud was als ik. Pas toen ikzelf 30 was, keek ik achterom en vroeg me af: wat gebeurde daar? Dat wat ik al die jaren liefde had genoemd, had ook veel weg van machtsmisbruik. Wat mij is overkomen staat in een grotere lijn van grensoverschrijdend gedrag dat nog steeds wordt geromantiseerd in mainstream muziek.
Nick & Simon die zongen erover, Hazes trouwde een jonge koter, Ali B en R. Kelly ook en modderfokking Marco Borsato: zonder pedofielen geen popmuziek!
Ik schreef het samen met Hang Youth, die ook woede en humor vermengen (bij hen komt vriendschap er als derde element bij en, weet ik nu, door met ze in de opnamestudio te zitten, heel veel koffie).
Ik zong al langer, maar schreef het afgelopen jaar protestliedjes met meerdere artiesten. Dat is de ruggengraat geworden van mijn nieuwe muziekshow Op de Barricade van het Hart die in februari in première gaat. Dat wordt een bizar persoonlijk en fel mozaïekwerk, dat we voor nu feministisch punkcabaret noemen
(Zoals het engelse ‘cabaret’ en niet per se het Hollandse standup-gevoel. Ik hou teveel van verkleden.)
De single komt eerst en kun je hier dan pre-saven, zodat je die als eerste, op vrijdag de 13e kunt beluisteren. Ik wens jullie allemaal veel humor bij je woede.
Elfie Tromp - 10:34 20-07-2022
Op de Barricade van het Hart
De afgelopen maanden heb ik protestsongs gemaakt en Nederlandse artiesten gevraagd naar hun engagement, werkproces en motivatie. Daar is de live opgenomen podcast Op de Barricade van het Hart de uitkomst van en nu geheel gratis terug te luisteren.
Aflevering 1 van mijn podcast over protestliederen is nu online via alle podcastkanalen!
De komende maanden werk ik samen met verschillende artiesten aan nieuwe protestliedjes. Daar kun je bij zijn als publiek in theater Walhalla in Rotterdam, namelijk:
20 mei - Eva van Manen
24 april - Abel van Gijlswijk van Hang Youth
29 mei - Theo Nijland
19 juni - Flip Noorman
Eind september is het zo ver: dan verschijnt Pieta. Dat is nog even wachten, maar dit is nu al, vrij klikbaar, te kijken:
Elfie Tromp - 17:24 03-06-2021
Boekenweek 2021: Jan Siebelink vs Elfie Tromp
Elfie Tromp - 08:20 16-03-2021
alle manieren waarop ik de regels overtrad
1. Ik heb meer dan een gast gehad.
2. Een keer vijf, want het was mijn verjaardag en ik had gespeeld, de regels waren toen dertig man publiek in een zaal van honderd, en Britt en Basia zouden komen, maar Dorus kwam helemaal uit Den Bosch en ik vond het sneu dat hij meteen weer terug moest en hij was in gesprek met Hidde, dus vond ik het wel netjes om Hidde ook mee te vragen en Teuntje was toch onderweg naar het station, dus die kon prima even een pitstop maken bij mijn huis. Ze rookten uit mijn raam en ik was bang dat mijn buren het zouden zien dat er teveel mensen waren en dat asociaal zouden vinden, zoals ik dat altijd asociaal vind bij anderen en misschien wel de politie zouden bellen omdat ze me haten om andere redenen.
3. Ik ben naar winkels gegaan die nog wel geopend waren terwijl ik niet echt iets nodig had. Ik heb in de gangpaden gestaan en naar de spullen gekeken in de schappen. Ik wilde mogelijkheid voelen.
4. Ik heb omhelsd (en daarbij mijn hoofd weggedraaid).
5. Na Helena s boekpresentatie heb ik mijn rug tegen de hare gewreven.
6. Ik heb iemands hand aangeraakt.
7. Ik heb de hond als excuus gebruikt om na 21.00 naar vrienden te gaan.
8. Ik sta te dicht bij mensen.
9. Ik heb met drie mensen na 21.00 de hond uitgelaten omdat ik niet alleen wilde gaan. We kregen een waarschuwing van een politie-agent die klassieke pianomuziek luisterde in zijn auto. Ik loog en zei dat ik niet wist dat je uitsluitend alleen de hond mocht uitlaten s avonds en hij zei: Je hebt toch niet onder een steen geleefd, of wel?
10. Ik heb het bodempje uit andermans glas gedronken omdat ik het anders zonde vond. Idem andermans bord leeggegeten.
11. Ik was vaker mijn handen, maar zelden 30 seconden.
12. Ik heb op een grijze maandagmiddag, samen met vijf hondeneigenaren en een jogger, een zij-ingang van het Vondelpark geforceerd. We duwden om en om het hek opzij om er tussendoor te glippen.
13. Ik heb mensen gepasseerd in nauwe supermarktpaden.
14. In het park haalde ik een hond aan. Zijn baasje deinsde terug en zei: Jonge mensen geven het door.
15. Ik ben met keelpijn naar de markt geweest.
16. Ik heb geniest zonder elleboog voor mijn mond.
17. Ik heb vies gekeken naar mensen met hun neus uit de mondkap, maar er niets van gezegd (ben ik daar toe verplicht?)
------
Een nieuwe brief, geschreven aan degene die hem graag ontvangt. Wil je ‘m liever eerder en in de privacy van je inbox? Geef je gratis op via www.tinyletter.com/elfietromp
Ik wil je heel veel schrijven. Ik ben benieuwd of je sneeuwengelen hebt gemaakt en je je endorfine voelde pieken toen je op het ijs stond of iemand waar je van houdt over het ijs zag glijden afgelopen week. Mijn vader die op zijn 73e nog even beheerst als vroeger lange slagen op zijn Noren maakt, was voor mij even vertederend als mijn neefje van vier op onderbinders te zien voort schuifelen.
Ik hou het nu nog kort, want er komt een nieuw boek aan, wat in mei zal verschijnen. Pieta heet het en ik zal er later meer over vertellen. (Maar je mag het natuurlijk al reserveren bij de lokale boekhandel. Dan weten zij wat ze moeten inkopen en heb jij als eerste het boek.) Er is nogal wat redactiewerk te verrichten, dus voor nu stuur ik je de column die ik deze week bij De Nieuws BV uitsprak, over het einde van Marilyn Mansons carriere. Wie? Laten we hem de Dion Graus van Amerika noemen.
-------
Veel mensen houden van het imago ruwe bolster, blanke pit, totdat ze erachter komen dat die pit niet blank is, maar door- en door rot. Shockrocker Marilyn Manson is deze week na een carrière van meer dan 25 jaar nu dan toch echt gecancelled. Zijn platenlabel heeft hem laten vallen nadat vier voormalige vriendinnen hem hebben beticht van onder andere verkrachting, mishandeling en stalking. Tal van andere vrouwen getuigen nu tegen hem met expliciete details over zijn intimidatietactieken, woedeuitbarstingen en vernederingen.
Tja, wat kun je verwachten van iemand die zichzelf de Antichrist Superster noemt?
Ik was vijftien en een diepreligieuze Manson-fan. Mijn maatschappijkritiek en poëzie begonnen bij zijn muziek en teksten. Hij maakt controversiële liedjes waarin hij naast het fileren van de tijdsgeest, fantaseert over onder meer moord en verkrachting. Ik zag dat als tiener als ironie, want het alternatief; namelijk dat een man op een podium kan toegeven dat hij vrouwen wil verkrachten en niemand daar tegenin gaat, is nog veel enger dan iemand die doet alsof hij de duivel aanbidt.
We leven in een klimaat van culturele misogynie. Geweld tegen vrouwen wordt in kunst maar al te vaak als spektakel gebruikt. Voor sommige mensen zit er erotiek in de dreiging van geweld. De aantrekkingskracht van de bad boy is zo oud als Hollywood. We houden van het oehlala als iemand de grenzen van betamelijkheid overschrijdt.
Daarom kunnen politieke leiders straffeloos grab em by the pussy zeggen, en hier in ons land zelfs zetels winnen als ze flirten met antisemitisme en schrijven dat vrouwen helemaal niet willen dat je hun nee respecteert, maar dat ze overmeesterd, ja overmand moeten worden.
Ik ben nu definitief mijn puberteit kwijt als ik zeg dat ik fatsoen steeds aantrekkelijker ga vinden. Dat ik het meer en meer waardeer als iemand zijn best doet een goed mens te zijn, in plaats van een spraakmakend mens.
Zo vaak worden controversiële leiders op een troon geplaatst omdat ze eindelijk zeggen wat iedereen denkt, maar misschien kunnen sommige dingen beter ongezegd blijven, kun je sommige dingen ook maar beter niet denken en al helemaal niet doen.